ततो नीलाम्बुदनिभः प्रहस्तो नाम राक्षसः
अब्रवीत् प्राञ्जलिर्वाक्यं शूरः सेनापतिस्तदा
देवदानवगन्धर्वाः पिशाचपतगोरगाः
न त्वां धर्षयितुं शक्ताः किं पुनर्वानरा रणे
सर्वे प्रमत्ता विश्वस्ता वञ्चिताः स्म हनूमता
न हि मे जीवतो गच्छेज्जीवन् स वनगोचरः
सर्वां सागरपर्यन्तां सशैलवनकाननाम्
करोम्यवानरां भूमिमाज्ञापयतु मा भवान्
रक्षां चैव विधास्यामि वानराद्रजनीचर
नागमिष्यति ते दुःखं किञ्चिदात्मापराधजम्
अब्रवीत्तु सुसङ्क्रुद्धो दुर्मुखो नाम राक्षसः
इदं न क्षमणीयं हि सर्वेषां नः प्रधर्षणम्
अयं परिभवो भूयः पुरस्यान्तःपुरस्य च
श्रीमतो राक्षसेन्द्रस्य वानरेण प्रधर्षणम्
अस्मिन् मुहूर्ते हत्वैको निवर्तिष्यामि वानरान्
प्रविष्टान् सागरं भीममम्बरं वा रसातलम्
ततोऽब्रवीत् सुसङ्क्रुद्धो वज्रदंष्ट्रो महाबलः
प्रगृह्य परिघं घोरं मांसशोणितरूषितम्
किं वो हनुमता कार्यं कृपणेन तपस्विना
रामे तिष्ठति दुर्धर्षे ससुग्रीवे सलक्ष्मणे
अद्य रामं ससुग्रीवं परिघेण सलक्ष्मणम्
आगमिष्यामि हत्वैको विक्षोभ्य हरिवाहिनीम्
इदं ममापरं वाक्यं शृणु राजन् यदीच्छसि
उपाय कुशलो ह्येव जयेच्छत्रूनतन्द्रितः
कामरूपधराः शूराः सुभीमा भीमदर्शनाः
राक्षसा वा सहस्राणि राक्षसाधिप निश्चिताः
काकुत्स्थमुपसङ्गम्य बिभ्रतो मानुषं वपुः
सर्वे ह्यसम्भ्रमा भूत्वा ब्रुवन्तु रघुसत्तमम्
ततो वयमितस्तूर्णं शूलशक्तिगदाधरः
चापबाणासिहस्ताश्च त्वरितास्तत्र याम ह
आकाशे गणशः स्थित्वा हत्वा तां हरिवाहिनीम्
अश्मशस्त्रमहावृष्ट्या प्रापयाम यमक्षयम्
एवं चेदुपसर्पेतामनयं रामसक्ष्मणौ
अवश्यमपनीतेन जहतामेव जीवितम्
कौम्भकर्णिस्ततो वीरो निकुम्भो नाम वीर्यवान्
अब्रवीत् परमक्रुद्धो रावणं लोकरावणम्
अहमेको हनिष्यामि राघवं सहलक्ष्मणम्
सुग्रीवं च हनूमन्तं सर्वानेव च वानरान्
ततो वज्रहनुर्नाम राक्षसः पर्वतोपमः
क्रुद्धः परिलिहन् वक्त्रं जिह्वया वाक्यमब्रवीत्
स्वैरं कुर्वन्तु कार्याणि भवन्तो विगतज्वराः
एकोऽहं भक्षयिष्यामि तान् सर्वान् हरियूथपान्
स्वस्थाः क्रीडन्तु निश्चिन्ताः पिबन्तो मधुवारुणीम्
अहमेको वधिष्यामि सुग्रीवं सहलक्ष्मणम्
अङ्गदं च हनूमन्तं रामं च रणकुञ्जरम्