एवं बहुविधां चिन्तां चिन्तयित्वा महाकपिः
संश्रवे मधुरं वाक्यं वैदेह्या व्याजहार ह
राजा दशरथो नाम रथकुञ्जरवाजिमान्
पुण्यशीलो महाकीर्तिर्ऋजुरासीन्महायशाः
राजर्षीणां गुणश्रेष्टस्तपसा चर्षिभिः समः
चक्रवर्तिकुले जातः पुरन्दरसमो बले
अहिसारतिरक्षुद्रौ घृणी सत्यपराक्रमः
मुख्यश्चेक्ष्वाकुवंशस्य लक्ष्मीवाँल्लक्ष्मिवर्धनः
पार्थिवव्यञ्जनैर्युक्तः पृथुश्रीः पार्थिवर्षभः
पृथिव्यां चतुरन्तायां विश्रुतः सुखदः सुखी
तस्य पुत्रः प्रियो ज्येष्ठस्ताराधिपनिभाननः
रामो नाम विशेषज्ञः श्रेष्ठः सर्वधनुष्मताम्
रक्षिता स्वस्य धर्मस्य स्वजनस्य च रक्षिता
रक्षिता जीवलोकस्य धर्मस्य च परन्तपः
तस्य सत्याभिसन्धस्य वृद्धस्य वचनात् पितुः
सभार्यः सह च भ्रात्रा वीरः प्रव्राजितो वनम्
तेन तत्र महारण्ये मृगयां परिधावता
राक्षसा निहताः शूरा बहवः कामरूपिणः
ततस्त्वमर्षापहृता जानकी रावणेन तु
वञ्जयित्वा वने रामं मृगरूपेण मायया
स मार्गमाणस्तां देवीं रामः सीतामनिन्दिताम्
आससाद वने मित्रं सुग्रीवं नाम वानरम्
ततः स वालिनं हत्वा रामः परपुरञ्जयः
प्रायच्छत् कपिराज्यं तत् सुग्रीवाय महाबलः
सुग्रीवेणापि सन्दिष्टा हरयः कामरूपिणः
दिक्षु सर्वासु तां देवीं विचिन्वन्ति सहस्रशः
अहं संपातिवचनाच्छतयोजनमायतम्
अस्या हेतोर्विशालाक्ष्याः सागरं वेगवान् प्लुतः
यथारूपां यथावर्णां यथालक्ष्मीं च निश्चिताम्
अश्रौषं राघवस्याहं सेयमासादिता मया
विररामैव मुक्त्वाऽसौ वाचं वानरपुङ्गवः
जानकी चापि तच्छृत्वा विस्मयं परमं गता
ततः सा वक्रकेशान्ता सुकेशी केशसंवृतम्
उन्नम्य वदनं भीरुः शिंशुपावृक्षमैक्षत
निशम्य सीता वचनं कपेश्च दिशश्च सर्वाः प्रदिशश्च वीक्ष्य
स्वयं प्रहर्षं परमं जगाम सर्वात्मना राममनुस्मरन्ती
सा तिर्यगूर्ध्वं च तथाप्यधस्तान्निरीक्षमाणा तमचिन्त्यबुद्धिम्
ददर्श पिङ्गाधिपतेरमात्यं वातात्मजं सूर्यमिवोदयस्थम्