समस्तानब्रवीद्भूयो रामकार्यार्थसिद्धये
एवमेतद्विचेतव्यं यन्मया परिकीर्तितम्
तदुग्रशासनं भर्तुर्विज्ञाय हरिपुङ्गवाः
शलभा इव सञ्छाद्य मेदिनीं सम्प्रतस्थिरे
रामः प्रस्रवणे तस्मिन् न्यवसत्सहलक्ष्मणः
प्रतीक्षमाणस्तं मासं यः सीताधिगमे कृतः
उत्तरां तु दिशं रम्यां गिरिराजसमावृताम्
प्रतस्थे सहसा वीरो हरिः शतवलिस्तदा
पूर्वां दिशं प्रति ययौ विनतो हरियूथपः
ताराङ्गदादिसहितः प्लवगो मारुतात्मजः
पश्चिमां तु भृशं घोरां सुषेणः प्लवगेश्वरः
प्रतस्थे हरिशार्दूलो दिशं वरुणपालिताम्
ततः सर्वा दिशो राजा चोदयित्वा यथा तथम्
कपिसेनापतीन् मुख्यान् मुमोद सुखितः सुखम्
एवं सम्बोधिताः सर्वे राज्ञा वानरयूथपाः
स्वां स्वां दिशमभिप्रेत्य त्वरिताः सम्प्रतस्थिरे
नदन्तश्चोन्नदन्तश्च गर्जन्तश्च प्लवङ्गमाः
क्ष्वेलन्तो धावमानाश्च विनदन्तो महाबलाः
अहमेको हनिष्यामि प्राप्तं रावणमाहवे
ततश्चोन्मथ्य सहसा हरिष्ये जनकात्मजाम्
वेपमानां श्रमेणाद्य भवद्भिः स्थीयतामिह
एक एवाहरिष्यामि पातालादपि जानकीम्
विमथिष्याम्यहं वृक्षान् पातयिष्याम्यहं गिरीन्
धरणीं दारयिष्यामि क्षोभयिष्यामि सागरान्
अहं योजनसङ्ख्यायाः प्लविता नात्र संशयः
शतं योजनसङ्ख्यायाः शतं समधिकं ह्यहम्
भूतले सागरे वापि शैलेषु च वनेषु च
पातालस्यापि वा मध्ये न ममाच्छिद्यते गतिः
इत्येकैकं तदा तत्र वानरा बलदर्पिताः
ऊचुश्च वचनं तत्र हरिराजस्य सन्निधौ