अथ पञ्चवटीं गच्छन्नन्तरा रघुनन्दनः
आससाद महाकायं गृध्रं भीमपराक्रमम्
तं दृष्ट्वा तौ महाभागौ वटस्थं रामलक्ष्मणौ
मेनाते राक्षसं पक्षिं ब्रुवाणौ को भवानिति
स तौ मधुरया वाचा सौम्यया प्रीणयन्निव
उवाच वत्स मां विद्धि वयस्यं पितुरात्मनः
स तं पितृसखं बुद्ध्वा पूजयामास राघवः
स तस्य कुलमव्यग्रमथ पप्रच्छ नाम च
रामस्य वचनं श्रुत्वा सर्वभूतसमुद्भवम्
आचचक्षे द्विजस्तस्मै कुलमात्मानमेव च
पूर्वकाले महाबाहो ये प्रजापतयोऽभवन्
तान्मे निगदतः सर्वानादितः शृणु राघव
कर्दमः प्रथमस्तेषां विश्रुतस्तदनन्तरः
शेषश्च संश्रयश्चैव बहुपुत्रश्च वीर्यवान्
स्थाणुर्मरीचिरत्रिश्च क्रुतश्चैव महाबलः
पुलस्त्यश्चाङ्गिराश्चैव प्रचेताः पुलहस्तथा
दक्षो विवस्वानपरोऽरिष्टनेमिश्च राघव
कश्यपश्च महातेजास्तेषामासीच्च पश्चिमः
प्रजापतेस्तु दक्षस्य बभूवुरिति विश्रुतम्
षष्टिर्दुहितरो राम यशस्विन्यो महायशः
अदितिं च दितिं चैव दनुमप्यथ कालिकाम्
ताम्रां क्रोधवशां चैव मनुं चाप्यनलामपि
तास्तु कन्यास्ततः प्रीतः कश्यपः पुनरब्रवीत्
पुत्रांस्रैलोक्यभर्तॄन् वै जनयिष्यथ मत्समान्
अदितिस्तन्मना राम दितिश्च मनुजर्षभ
कालिका च महाबाहो शेषास्त्वमनसोऽभवन्
अदित्यां जज्ञिरे देवास्त्रयस्त्रिंशदरिन्दम
आदित्या वसवो रुद्रा ह्यश्विनौ च परन्तप
दितिस्त्वजनयत्पुत्रान् दैत्यांस्तात यशस्विनः
तेषामियं वसुमती पुरासीत् सवनार्णवा
दनुस्त्वजनयत् पुत्रमश्वग्रीवमरिन्दम
नरकं कालकं चैव कालिकापि व्यजायत
क्रौञ्चीं भासीं तथा श्येनीं धृतराष्ट्रीं तथा शुकीम्
ताम्रापि सुषुवे कन्याः पञ्चैता लोकविश्रुताः
उलूकान् जनयत् क्रौञ्ची भासी भासान् व्यजायत
श्येनी श्येनांश्च गृध्रांश्च व्यजायत सुतेजसः
धृतराष्ट्री तु हंसांश्च कलहंसांश्च सर्वशः
चक्रवाकांश्च भद्रं ते विजज्ञे सापि भामिनी
शुकी नतां विजज्ञे तु नताया विनता सुता
दश क्रोधवशा राम विजज्ञे ह्यात्मसम्भवाः
मृगीं च मगमन्दां च हरिं भद्रमदामपि
मातङ्गीमपि शार्दूलीं श्वोतां च सुरभिं तथा
सर्वलक्षणसम्पन्नां सुरसां कद्रुकामपि
अपत्यं तु मृगाः सर्वे मृग्या नरवरोत्तम
ऋक्षाश्च मृगमन्दायाः सृमराश्चमरास्तथा
हर्याश्च हरयोऽपत्यं वानराश्च तरस्विनः
ततस्त्विरावतीं नाम जज्ञे भद्रमदा सुताम्
तस्यास्त्वैरावतः पुत्रो लोकनाथो महागजः
मातङ्गास्त्वथ मातङ्ग्या अपत्यं मनुजर्षभ
गोलाङ्गूलांश्च शार्दूली व्याघ्रांश्चाजनयत् सुतान्
दिशागजांश्च काकुत्स्थ श्वेताप्यजनयत् सुतान्
ततो दुहितरौ राम सुरभिर्द्वे व्यजायत
रोहिणीं नाम भद्रं ते गन्धर्वीं च यशस्विनीम्
रोहिण्यजनयद्गा वै गन्धर्वी वाजिनः सुतान्
सुरसाऽजनयन्नागान् राम कद्रूस्तु पन्नगान्
ब्राह्मणान् क्षत्त्रियान् वैश्यान् शूद्रांश्च मनजर्षभ
सर्वान् पुण्यफलान् वृक्षाननलापि व्याजायत
विनता च शुकी पौत्री कद्रूश्च सुरसा स्वसा
कद्रूर्नागं सहस्रस्यं विजज्ञे धरणीधरम्
द्वौ पुत्रौ विनतायास्तु गरुडोऽरुण एव च
तस्माज्जातोऽहमरुणात् सम्पातिस्तु ममाग्रजः
जटायुरिति मां विद्धि श्येनीपुत्रमरिन्दम
इदं दुर्गं हि कान्तारं मृगराक्षससेवितम्
सीतां च तात रक्षिष्ये त्वयि याते सलक्ष्मणे
जटायुषं तं प्रतिपूज्य राघवो मुदा पिरष्वज्य च सन्नतोऽभवत्
पितुर्हि शुश्राव सखित्वमात्मवान् जटायुषा सङ्कथितं पुनः पुनः
स तत्र सीतां परिदाय मैथिलीं सहैव तेनातिबलेन पक्षिणा
जगाम तां पञ्चवटीं सलक्ष्मणो रिपून् दिधक्षन् शलभानिवानलः