तमप्रतिमतेजोभ्यां भ्रातृभ्यां रोमहर्षणम्
विस्मिताः सङ्गमं प्रेक्ष्य समवेता महर्षयः
अन्तर्हितास्त्वृषिगणाः सिद्धाश्च परमर्षयः
तौ भ्रातरौ महात्मानौ महात्मानौ काकुत्स्थौ प्रशशंसिरे
स धन्यो यस्य पुत्रौ द्वौ धर्मज्ञौ धर्मविक्रमौ
श्रुत्वा वयं हि सम्भाषामुभयोः स्पृहयामहे
ततस्त्वृषिगणाः क्षिप्रं दशग्रीववधैषिणः
भरतं राजशार्दूलमित्यूचुः सङ्गता वचः
कुले जात महाप्राज्ञ महावृत्त महायशः
ग्राह्यं रामस्य वाक्यं ते पितरं यद्यवेक्षसे
सदानृणमिमं रामं वयमिच्छामहे पितुः
अनृणत्वाच्च कैकेय्याः स्वर्गं दशरथो गतः
एतावदुक्त्वा वचनं गन्धर्वाः समहर्षयः
राजर्षयश्चैव तदा सर्वे स्वांस्वां गतिं गताः
ह्लादितस्तेन वाक्येन शुभेन शुभदर्शनः
रामः संहृष्टवदनस्तानृषीनभ्यपूजयत्
स्रस्तगात्रस्तु भरतः स वाचा सज्जमानया
कृताञ्जलिरिदं वाक्यं राघवं पुनरब्रवीत्
राजधर्ममनुप्रेक्ष्य कुलधर्मानुसन्ततिम्
कर्त्तुमर्हसि काकुत्स्थ मम मातुश्च याचनाम्
रक्षितुं सुमहद्राज्यमहमेकस्तु नोत्सहे
पौरजानपदांश्चापि रक्तान् रञ्जयितुं तथा
ज्ञातयश्च हि योधाश्च मित्राणि सुहृदश्च नः
त्वामेव प्रतिकाङ्क्षन्ते पर्जन्यमिव कर्षकाः
इदं राज्यं महाप्राज्ञ स्थापय प्रतिपद्य हि
शक्तिमानसि काकुत्स्थ लोकस्य परिपालने
इत्युक्त्वा न्यपतद् भ्रातुः पादयोर्भरतस्तदा
भृशं सम्प्रार्थयामास राममेव प्रियंवदः
तमङ्के भ्रातरं कृत्वा रामो वचनमब्रवीत्
श्यामं नलिनपत्राक्षं मत्तहंसस्वरं स्वयम्
आगता त्वामियं बुद्धिः स्वजा वैनयिकी च या
भृशमुत्सहसे तात रक्षितुं पृथिवीमपि
अमात्यैश्च सुहृद्भिश्च बुद्धिमद्भिश्च मन्त्रिभिः
सर्वकार्याणि सम्मन्त्र्य सुमहान्त्यपि कारय
लक्ष्मीश्चन्द्रादपेयाद्वा हिमवान् वा हिमं त्यजेत्
अतीयात् सागरो वेलां न प्रतिज्ञामहं पितुः
कामाद्वा तात लोभाद्वा मात्रा तुभ्यमिदं कृतम्
न तन्मनसि कर्त्तव्यं वर्त्तितव्यं च मातृवत्
एवं ब्रुवाणं भरतः कौसल्यासुतमब्रवीत्
तेजसादित्यसङ्काशं प्रतिपच्चन्द्रदर्शनम्
अधिरोहार्य पादाभ्यां पादुके हेमभूषिते
एते हि सर्वलोकस्य योगक्षेमं विधास्यतः
सोऽधिरुह्य नरव्याघ्रः पादुके ह्यवरुह्य च
प्रायच्छत् सुमहातेजा भरताय महात्मने
स पादुके सम्प्रणम्य रामं वचनमब्रवीत्
चतुर्दश हि वर्षाणि जटाचीरधरो ह्यहम्
फलमूलाशनो वीर भवेयं रघुनन्दन
तवागमनमाकाङ्क्षन् वसन् वै नगराद्बहिः
चतुर्दशे हि सम्पूर्णे वर्षेऽहनि रघूत्तम
न द्रक्ष्यामि यदि त्वां तु प्रवेक्ष्यामि हुताशनम्
तथेति च प्रतिज्ञाय तं परिष्वज्य सादरम्
शत्रुघ्नं च परिष्वज्य भरतं चेदमब्रवीत्
मातरं रक्ष कैकेयीं मा रोषं कुरु तां प्रति
मया च सीतया चैव शप्तोऽसि रघुसत्तम
इत्युक्त्वाऽश्रुपरीताक्षो भ्रातरं विससर्ज ह
स पादुके ते भरतः प्रतापवान् स्वलङ्कृते सम्परिपूज्य धर्मवित्
प्रदक्षिणं चैव चकार राघवं चकार चैवोत्तमनागमूर्द्धनि
अथानुपूर्व्यात् प्रतिनन्द्य तं जनं गुरूंश्च मन्त्रिप्रकृतीस्तथानुजौ
व्यसर्जयद्राघववंशवर्द्धनः स्थिरः स्वधर्मे हिमवानिवाचलः
तं मातरो बाष्पगृहीतकण्ठ्यो दुःखेन नामन्त्रयितुं हि शेकुः
स त्वेव मातॄरभिवाद्य सर्वा रुदन् कुटीं स्वां प्रविवेश रामः